Leopard 2A5

Patriota

Początkowo planowano w miejsce Leoparda 2 wprowadzić nowy pojazd opracowany wspólnie z Francją. Jednak w listopadzie 1982 roku program współpracy anulowano. Niemcy postanowiły ponownie samodzielnie opracować nowy czołg podstawowy nazwany leopard 3. Faza prac teoretycznych czy badań poszczególnych elementów czy koncepcji pojazdu trwała od marca 1983 aż do 1996 roku. Część z prac zrealizowano na powstałych w końcu lat 80-tych kolejnych partiach Leopardów 2. Badano możliwość zainstalowania tylko nowej wieży z automatem ładowania i zmniejszoną do trzech ludzi załogą, czy opracowania całkowicie nowego kadłuba i wieży. W ramach tych prac w 1989 roku powstał testowy Leopard 2KVT (Komponentenversuchstrager). Czołg otrzymał nowe opancerzenie, strop wieży otrzymał dodatkowe opancerzenie reaktywne zabezpieczające przed kumulacyjną subamunicją kasetową, wyżej umieszczono sensory systemu EMES 15, przyrząd dowódcy PERI 17 posiadał własny termowizor, zamontowano nowy elektrycznie otwierany właz kierowcy, nowe włazy dowódcy czołgu i ładowniczego. Wszystkie te zmiany (opancerzenie) wpłynęły na masę pojazdu, która osiągnęła ponad 60 ton. Na przełomie lat 8-tych i 90-tych XX wieku rozpadł się polityczny i militarny system trzymający Europę Zachodnią w "szachu". Wraz z tym zmniejszyły się także wydatki na uzbrojenie. Kontynuowano jednak program modernizacji Leoparda 2 określony teraz pod skrótem KWS. Postanowiono pracować nad trzema różnymi wersjami programu KWS: - KWS I: czołg z armatą L55/120 Rheinmetall o dłuższej lufie używający także nowej amunicji (przyszły Leopard 2A6), - KWS II: czołg z dodatkowym opancerzeniem i zmodernizowanymi systemami kierowania ogniem, obserwacji, nawigacji (przyszły Leopard 2A5), - KWS III: czołg z nową armatą gładkolufową NPzK-140 kalibru 140mm i automatem ładującym. W październiku 1991 roku trzy kraje: Niemcy, Szwajcaria i Holandia podjęły decyzję o współpracy nad pracami w ramach programu KWS II.
Kierowca Leoparda 2A5 otrzymał wspomniany wcześniej otwierany elektrycznie na prawo właz, kierowca otrzymał także monitor na którym widoczny jest obraz z zamontowanej w tylnej części kadłuba kamerze, dotychczas aluminiowe koła zastąpiono stalowymi, wzmocniono wałki skrętne zawieszenia. Zmiany dotknęły przede wszystkim wieżę. Otrzymała ona nowe opancerzenie modułowe z laminatów o pochyłym ukształtowaniu w stosunku do wcześniejszych wersji czołgu, część stropu wieży otrzymała pancerz reaktywny. W wyniku przeprowadzonych zmian w opancerzeniu czołg tej wersji charakteryzuje się zdecydowanie większą odpornością wynoszącą: - pociski podkalibrowe: wieża 850-930mm, przód kadłuba 620mm, - pociski kumulacyjne: wieża 1730-1960mm, przód kadłuba 750mm. Cofnięty za właz dowódcy jego przyrząd obserwacyjny otrzymał integralny termowizor z monitorem pokazującym obraz (zoom x8, x12, x36) na stanowisku dowódcy. Dodatkową osłonę pancerną otrzymał rezerwowy celownik optyczny FERO Z-18 przeniesiony na górną krawędź opancerzenia podstawy działa. Elektrohydrauliczne układy naprowadzania i stabilizacji armaty WN-H22 zostały wymienione na całkowicie elektryczne typu WNA-E. Leopard 2A5 otrzymał hybrydowy system nawigacyjny łączący platformę bezwładnościową wraz z systemem GPS.

[link widoczny dla zalogowanych]
W holenderskim kamo

Dane taktyczno-techniczne czołgu Leopard 2A5:

* długość (z lufą): 9,67m,
* długość kadłuba: 7,72m,
* szerokość z ekranami przeciwkumulacyjnymi: 3,7m,
* wysokość całkowita: 3,03m,
* masa bojowa: 59500 kg,
* masa wieży: około 22000 kg,
* nacisk na grunt: ok. 0,92kg/cm kw.,
* prędkość maksymalna: około 68km/h

Wersja Leopard 2A5 to pojazdy powstałe w wyniku modernizacji dotychczas używanych Leopardów 2A4 pochodzących z szóstej, siódmej i ósmej partii produkcyjnej. Pierwszy zmodernizowany pojazd został przekazany użytkownikowi 30 listopada 1995 roku.